Rada Osiedla otrzymała informacje od mieszkańców o pociętej ławce w Parku Moniuszki. Pytano, czy to jakieś działania remontowe prowadzone przez ZZM czy smutny efekt pracy złomiarzy?
Zarząd Zieleni Miejskiej odpowiedział, że ławka została zdewastowana kilka lat temu. Biorąc pod uwagę dużą liczbę siedzisk z oparciem w parku postanowiono tej nie naprawiać. To nie pierwsze problemy z wandalami w tym miejscu, kilka miesięcy temu zgłaszano także pochyloną latarnię.
Zarząd Zieleni Miejskiej – pismo dot. ławki w Parku Moniuszki
Warto przy tej okazji przypomnieć historię staromiejskiego zieleńca.
Park Moniuszki obok Parku Wilsona jest to najstarszy tego typu obiekt w mieście. Powstał w około 1870 roku jako ogród prywatny, w 1905 roku został odkupiony od radcy Fehlana przez miasto i zamieniony na ogród publiczny (wówczas miał 1,7 hektara i potocznie nazywany był Parkiem Fehlana). Od tego czasu był kilkakrotnie przebudowany (m.in. wymieniono ogrodzenie drewniane na metalowe, dosadzono rododendrony, azalie pontyjskie, portugalskie śliwy wawrzynowe i magnolie.
Oficjalne udostępnienie odbyło się 2 sierpnia 1905. Wejście główne umieszczono u zbiegu ulic Libelta i Chopina. W 1907, w 75. rocznicę śmierci Goethego, otrzymał imię tego twórcy. W 1913 w centrum założenia posadowiono rzeźbę W kąpieli autorstwa Maxa Klingera, zakupioną w 1908 ze środków żydowskiej fundacji Samuela Jaffego. Była to jedna z czterech brązowych kopii oryginału stojącego w Muzeum Miejskim w Lipsku.
Obecny wygląd parku datuje się na rok 1946, kiedy to otwarto go po silnych zniszczeniach wojennych (toczyły się tutaj ciężkie boje o Cytadelę). Kwietniki zastąpiono wtedy rozległymi trawnikami, buki przetrzebiła artyleria. W wyniku powojennych zaniedbań i mrozów wyginęły zasadzone w nim wcześniej magnolie, różaneczniki, żywotniki i cyprysiki. Na obecny drzewostan parku składają się grab, dęby szypułkowe i grochodrzewy. W latach 1953–1955 gnieździło się w nim 10 gatunków ptaków – szpaki, kosy, sikory, muchołówki, pleszki oraz pokrzewka czarnołbista.
Na terenie parku znajduje się pomnik Stanisława Moniuszki z 1924 roku, wykonany przez Marcina Rożka – dar Związku Śpiewaków i prezydenta Cyryla Ratajskiego (zniszczony przez nazistów i odbudowany po wojnie przez Edwarda Haupta). W 1923 roku odsłonięto w parku popiersie Fryderyka Chopina, które w 1961 roku przeniesiono do parku jego imienia.
Przy ul. Chopina przez wiele lat funkcjonował konsulat USA, którego okolice były nieformalnym miejscem spotkań opozycji w czasach PRL. Przy tej samej ulicy stoi dom, w którym mieszkał Cyryl Ratajski (upamiętnia to stosowna tablica). [Źródło: wikipedia, fotografie: fotopolska.eu]
